برنامه ریزی منابع سازمانی: ERP
امروزه دستیابی به یک تعریف استاندارد قابل قبول از ERP، به یکی از مهمترین دغدغههای نهادها و سازمانهای دولتی و خصوصی انفورماتیکی در ایران تبدیل شده است.
ERP سیستمی است در رابطه با برنامهریزی منابع سازمانها و بنگاههای اقتصادی
ERP یک نظام نرمافزاری یکپارچه است. اما ویژگی مهم آن، یکپارچهسازی فرایندها در کل سازمان است.
دکتر اعتماد مقدم – عضو هیئت علمی سازمان مدیریت صنعتی
نرم افزارهای ERP در نتیجه این فکر به وجود آمدهاند که فرایندهای کسب و کار همراه با یک سیستم رایانهای یکپارچه که دارای پایگاه اطلاعاتی مرکزی است، انجام میگیرد.
دکتر اقدسی – ایران خودرو
سیستم برنامهریزی منابع سازمان(ERP) یک سیستم اطلاعاتی یکپارچه از فرایندهای اصلی هر سازمان است که در هم آمیختگی عملیات و اطلاعات را فراهم نموده و در ارتقاء کارایی سازمان مؤثر است.
مهندس امامی – داده سیستمهای ایران
یکی از شاخصهای ERP برخورداری از تجارب برتر (Best Practices) است.
مهندس آیت اللهی - باسا
سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان یک بسته نرمافزاری استاندارد مشتمل بر چندین ماژول مرتبط و یکپارچه است که کلیه فرایندهای تجاری یک سازمان را اعم از تولید، منابع انسانی، مالی، بازاریابی و فروش پشتیبانی میکند.
دکتر جلالی – عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت
ERP یا برنامهریزی جامع سازمانی مجموعهای یکپارچه از برنامههای کاربردی است که قابلیت برنامهریزی تمام منابع یک سازمان را داشته باشد.
این قابلیت برنامهریزی به اضافه تجارب برتر یا Best Practices نهادینه شده در ERP امکان بهینهسازی فرایندها را فراهم می آورد.
دکتر حائری یزدی - مگفا
ERP مجموعهای از سیستمهای مکانیزه است که راه حل جامعی برای عملکرد اتوماتیک یک سازمان(از تولید یا خدماتی) است.
مهندس ذولفقاریان - ثنارای
نمیتوان گفت که یک ERP از ERP دیگری بهتر است یا بدتر. تنها میتوان به ویژگیهای آنها اشاره کرد.
بزرگترین دستاوردی که حس میشود، کنترلهای بسیار قوی ERP است.
مهندس قطبی – پارس سیستم
تکیه بر مدیریت فرایندهای کاری، امکان تطبیق نرمافزار و پیادهسازی بدون وابستگی به تولیدکننده، امکان برنامهریزی برای تمام منابع سازمان، وجود تجربیات اجرایی در حوزههای مختلف، یکپارچگی و جامعیت فراگیربودن سیستم در تمام ارکان سازمان حداقل مؤلفههایی است که یک ERP باید داشته باشد.
مهندس صدرالدینی – سبزداده افزار
زنجیره تامین: Supply Chain
زنجیره تامین ، رشته به هم پیوسته از سازمانها ،تسهیلات ، وظایف و فعالیتهاست که در امر تولید و تحویل محصول یا خدمت با یکدیگر در ارتباطند .
سه جریان مهم در زنجیره تامین وجود دارد که عبارتند از: جریان های مواد، اطلاعات و مالی. جریان های مواد عبارتند از محصولات فیزیکی، مواد خام جدید، عرضه هایی که در زنجیره جریان دارند. جریان اطلاعات شامل همه داده های مرتبط با تقاضا، محموله ها، سفارشات هستند. جریانات مالی نیز دربرگیرنده همه انتقالات نقدی، پرداختها ، برنامه های پرداخت و پرداخت های الکترونیکی و داده های مرتبط با اعتبار است.
مدیریت زنجیره تامین: Supply Chain Management
مدیریت زنجیره تامین ، مدیریت جریان مابین مراحل مختلف در یک زنجیره با هدف حداکثر کردن سودمندی کل می باشد
مجموعه ای از روشهای مورد استفاده برای یکپارچگی موثر و کارای تامین کنندگان ، تولید کنندگان ، انبارها ، و فروشندگان ؛ به گونه ائیکه به منظور حداقل کردن هزینه های سیستم و تحقق نیازمندیهای خدمات ، کالاها به مقدار صحیح در مکان مناسب و در زمان مطلوب تولید و توزیع گردند .
امروزه، سازمان ها در جهت رقابت مؤثر و کارا و کسب مزیت رقابتی، ملزم به ایجاد شبکه ای از تامین کنندگان شایسته اند تا بتوانند نیازمندی های گوناگون خود را در کمترین زمان و بالاترین کیفیت تدارک ببینند. برخلاف گذشته، سازمان های تولیدی نمی توانند به صورت مستقل و بدون درنظر گرفتن شرایط پیرامونی خود، تنها بر کارایی درونی و منافع کوتاه مدت تاکید کنند.
در جهان تجارت مثالهای بی شماری از شرکت هایی که قادر نیستند به سطح تقاضایشان برسند و در نتیجه موجودیهای هزینه بر و زیادی پروژه ای را متحمل می شوند وجود دارد. در این بخش ما به تشریح این مشکلات و علل آنها می پردازیم. به طورکلی مشکلات پیش روی زنجیره تامین از دو منبع ناشی می شوند:
1) عدم اطمینان: یک منبع اصلی عدم اطمینان زنجیره تامین پیش بینی تقاضا است. پیش بینی تقاضا از چندین فاکتور از قبیل رقابت، قیمتها، شرایط فعلی، توسعه تکنولوژیکی و سطح عمومی تعهد مشتریان تاثیر می پذیرد. دیگر عامل عدم اطمینان زنجیره تامین زمانهای تحویل است که خود به عواملی مانند نسبت خرابی ماشینها در فرایند تولید خطی، فشردگی ترافیکی که در حمل و نقل دخالت می کند و مشکلات کیفیت مواد که ممکن است تأخیرات تولید را ایجاد کند وابسته است.
2) عدم هماهنگی: این نوع مشکلات هنگامی اتفاق می افتد که یک بخش شرکت با دیگر بخشها ارتباط خوبی ندارد، وقتی پیغام برای شرکای تجاری غیرقابل فهم باشد و وقتی بخشهای شرکت از بعضی مسائل آگاهی ندارند و یا خیلی دیر از آنچه موردنیاز است و یا آنچه باید اتفاق بیفتد آگاه می شوند.
همانطور که اشاره شد مشکلات بی شماری طی زنجیره تامین میتواند رخ دهد که در این قسمت به دو مورد از مزمن ترین مشکلات آن اشاره می شود.
1) اثر شلاق چرمی: اثر شلاقی به تغییرات نامنظم در سفارشات طی زنجیره تامین اطلاق می شود. این اثر برای اولین بار به وسیله پروکتل و گمبل(PSG) در ارتباط با یکی از محصولاتشان مشاهده و شناخته شد. در این مشکل گرچه فروش واقعی در فروشگاه ها نسبتا ثابت و قابل پیش بینی بود اما سفارشات عمده فروشان و توزیع کنندگان برایPSG (سازنده) میدان نوسانات شدیدی داشته و مشکلات موجودی محصول ساخته شده را برایPSG داشت.
جهت رفع مشکلات در زنجیره تامین سه دسته فنون وجود دارد: دسته اول فنونی هستند که در ارتباط با طراحی و عرضه قطعات، عرضه کنندگان، مدیریت ارتباطات بین عرضه کنندگان و ارتباط سازمان با عرضه کنندگان وجود دارد، دسته دوم فنونی هستند که در ارتباط با سیستم های تولیدی، مدیریت موجودی و مسائل داخلی سازمان جهت رفع مشکلات وجود دارد و دسته سوم مجموعه تدابیری هستند که درمورد توزیع کنندگان، خریداران، وفاداری خریداران و هماهنگی آنها با سازمان باید لحاظ شود.
اما درمحیط تجاری رقابتی امروزه، کارایی و ثمربخشی زنجیره تامین در بیشترین سازمانها بحرانی هستند و بطور گسترده ای به هماهنگی اطلاعاتی بین بخشهای مختلف سازمان، سیستمهای پشتیبانی اطلاعات و یکپارچه کردن سیستم های مختلف وابسته است.